Dlaczego pojawia się ból pleców i jego leczenie

Z takimi problemami do lekarza najczęściej zgłaszają się osoby w wieku 20–50 lat, ale zdarza się, że chorują także dzieci. Według statystyk około 85% osób przynajmniej raz doświadczyło lumbago lub dyskomfortu w plecach. Ból pojawia się w wyniku przeciążenia mięśni i więzadeł, problemów z kręgosłupem i chorób narządów wewnętrznych.

Mechanizm rozwoju bólu pleców

Jest to najbardziej narażona część ciała ze względu na budowę i funkcje kręgosłupa. Nieprzyjemne odczucia pojawiają się w odcinku szyjnym, piersiowym lub pomiędzy łopatkami, częściej jednak ból zlokalizowany jest w okolicy lędźwiowo-krzyżowej pleców.

Mechanizm jego rozwoju jest związany z następującymi czynnikami:

• Nadmierny wysiłek, napięcie mięśni. Zmniejszenie lub zwiększenie napięcia powoduje mikrourazy, zapalenie mięśni (zapalenie) i bóle mięśni (ostry ból).
• Choroby narządów wewnętrznych. W 10% przypadków powodują napromienianie bólu pleców.
• Zmniejszona wytrzymałość, deformacja krążków międzykręgowych lub stawów. Proces ten zachodzi na skutek wzrostu zewnętrznego obciążenia kręgosłupa (nadmierna masa ciała, podnoszenie ciężarów) lub jego nierównomiernego rozłożenia (niewygodna pozycja podczas pracy). W poważnych przypadkach dyski wybrzuszają się i uciskają korzenie nerwowe.

Klasyfikacja bólów pleców

Dla wygody opisu i prawidłowego wyboru taktyki leczenia patologii pleców objawy bólowe rozróżnia się według czasu trwania. Ponadto lekarze podkreślają charakter i lokalizację ataku.

W zależności od rodzaju bólu rozróżnia się:

• ostry, trwający od kilku dni do półtora miesiąca;
• podostry, niepokojący od 6 do 12 tygodni;
• przewlekłe, które trwają dłużej niż trzy miesiące lub stale (okresy zaostrzenia, po których następuje odpoczynek).

W zależności od charakteru doznań ból pleców dzieli się na:

• Lokalny. Są one spowodowane zmianami w receptorach nerwowych, mięśniach i więzadłach, ścięgnach lub skórze. Ból może być ostry, ostry, pulsujący, ale zawsze jest odczuwalny w obszarze tkanek miękkich.
• Odbicie. Zespół bólowy jest rzutowany na plecy z narządów wewnętrznych. Może być palący i intensywny, ale nigdy nie nasila się wraz z ruchem.
• Napromienianie. Dyskomfort pojawia się nagle, czasem jest wędrujący – promieniuje do ręki lub nogi. Pojawia się, gdy korzeń nerwowy jest podrażniony lub rozciągnięty.

Na podstawie lokalizacji wyróżnia się następujące warunki:

• Lumbodynia – ostry ból w okolicy lędźwiowej.
• Sakralność – dyskomfort kręgosłupa krzyżowego.
• Lubmoischialgia – boli dolna część pleców, uczucie promieniuje w dół nogi.
• Ból szyjki macicy - zapalenie szyi.
• Kokcydynia – ból kości ogonowej.
• Ból klatki piersiowej – choroba nerwów obwodowych powodująca dyskomfort w klatce piersiowej.

Ból w okolicy lędźwiowej

Lyubmalgia ma często charakter bolesny i charakteryzuje się stopniowym rozwojem. Zespół bólowy występuje przy zmianach dystroficznych w kręgosłupie, skurczach mięśni na tle przemieszczonych dysków lub przepukliny.

Osoby starsze i młode często odczuwają bóle pleców w okolicy lędźwiowej, gdy spędzają długi czas w niewygodnej pozycji.

Dyskomfort znika bez żadnej manipulacji, ale nagle pojawia się ponownie. Ciężki ból dolnej części pleców występuje w przypadku chorób naczyniowych, na przykład tętniaka aorty brzusznej lub uszkodzenia tętnicy pośladkowej. Wtedy objaw jest stale obecny i nie ustępuje w spoczynku.

Ból pleców w okolicy krzyżowej

Sacralgia występuje na tle ściśniętych zakończeń nerwów rdzeniowych z powodu deformacji kręgosłupa lub zapalenia tkanek miękkich. Występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Ból w dolnej części pleców może być ostry, tępy lub ciągnący.

Nieprzyjemne doznania nasilają się podczas wysiłku fizycznego, po długotrwałym siedzeniu lub nagłej zmianie pozycji ciała. Czasami ból promieniuje do pośladka lub nogi.

Sacralgię wywołują także choroby ginekologiczne, urazy, nowotwory i zaburzenia psychiczne.

Ból w górnej części pleców

Stan ten wiąże się z problemami odcinka piersiowego lub szyjnego kręgosłupa, silnym napięciem mięśni. Ból wynika z dużych obciążeń, nieprawidłowej postawy lub osteochondrozy.

Przyczyną zespołu mogą być choroby narządów wewnętrznych:

• Zapalenie opłucnej. Charakteryzuje się kłującym bólem po prawej lub lewej stronie klatki piersiowej, który nasila się przy wdechu.
• Zapalenie płuc. Schorzenie to powoduje łagodny ból za mostkiem lub pomiędzy łopatkami. Dyskomfort wzrasta wraz z kaszlem i głębokim oddychaniem.
• Gruźlica lub rak płuc. Często obserwuje się ból w barku, klatce piersiowej, ramieniu i środkowej części pleców. Intensywność objawów zależy od ciężkości choroby.

Ból łopatek

Dyskomfort pojawia się, gdy zakończenia nerwowe klatki piersiowej ulegają zapaleniu - nerwoból międzyżebrowy. Zespół bólowy jest umiarkowany, bolesny, ustępuje po odpoczynku lub masażu. Często jest to spowodowane chorobami układu sercowo-naczyniowego (zawał serca) lub problemami psychicznymi.

Objawy związane z bólem pleców

Intensywność i charakter obrazu klinicznego zależy od przyczyny zespołu bólowego, a główny objaw uzupełniają:

• nudności, wymioty;
• osłabienie, utrata siły;
• wzrost lokalnej temperatury ciała;
• sztywność ruchów;
• zakrzepica, zakrzepowe zapalenie żył;
• zawrót głowy;
• nagła utrata masy ciała;
• trudności w oddychaniu, kaszel;
• zmniejszona ostrość wzroku i słuchu;
• obrzęk, zapalenie tkanek miękkich wokół stawu;
• nietrzymanie moczu, zmniejszona wrażliwość kończyn.

Dlaczego bolą mnie plecy?

Istnieją dwa rodzaje uczucia dyskomfortu: pierwotne i wtórne. Pierwsza grupa jest wywoływana przez choroby kręgosłupa, druga powstaje w wyniku zaburzeń w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych i przyczyn neurologicznych. Oddzielnie odnotowuje się ból pleców u kobiet.

Następujące czynniki przyczyniają się do pojawienia się nieprzyjemnego objawu:

• wioślarstwo, narciarstwo lub skoki wzwyż;
• długotrwałe obciążenia statyczne;
• nadwaga;
• hipotermia;
• nagłe ruchy;
• wibracje w miejscu pracy;
• ciężka praca fizyczna (bóle kręgosłupa występują u górników, rolników, operatorów maszyn);
• niewygodna postawa;
• skrzywienie kręgosłupa;
• przebyte urazy lub złamania kości.

Patologie kręgosłupa

Główne przyczyny bólu pleców są związane z naruszeniem integralności lub funkcjonalności kręgosłupa, a istnieją grupy czynników, które obejmują choroby:

• Zapalenie szpiku – proces martwiczy w kościach i szpiku kostnym.
• Występ – przemieszczenie (wysunięcie) dysków.
• Artretyzm – zapalenie stawów.
• Skolioza – skrzywienia kręgosłupa o różnym nasileniu.
• Przepuklina międzykręgowa – przemieszczenie jądra miażdżystego krążka i pęknięcie końca łączącego.
• Spondyloza – rozrost tkanki kostnej.
• Zwężenie kanału kręgowego – ucisk zakończeń nerwowych i części przestrzeni kręgosłupa na skutek przemieszczenia krążka międzykręgowego.
• Zapalenie korzeni – uszkodzenie korzeni nerwowych rdzenia kręgowego.
• Spondyloartroza – choroba dystroficzna stawów międzykręgowych.
• Osteochondroza – schorzenia zwyrodnieniowe chrząstki.
• Zapalenie dysku – posocznica, ropne zapalenie krążków międzykręgowych.

Przyczyny niezwiązane z kręgosłupem

Bóle poniżej dolnej części pleców oraz w pozostałych obszarach pleców są często spowodowane chorobami narządów wewnętrznych:

• Wrzód żołądka.
• Gruźlica.
• Zapalenie ślepej kiszki.
• Półpasiec.
• Kamień w moczowodzie.
• Wrzodziejące zapalenie okrężnicy.
• Zapalenie płuc.
• Nowotwory złośliwe.
• Zapalenie nerek.
• Tętniak aorty.
• Angina pectoris.
• Neuralgia międzyżebrowa.
• Hemoroidy.
• Dysplazja prostaty.
• Zapalenie trzustki.
• Zapalenie pęcherzyka żółciowego.
• Zawał mięśnia sercowego.
• Zapalenie pęcherza.
• Ostry zespół wieńcowy.
• Zapalenie mięśnia sercowego to zapalenie mięśnia sercowego.

Przyczyny bólu dolnej części pleców u kobiet

Nieprzyjemny, dokuczliwy lub ostry ból wskazuje na problemy z narządami moczowo-płciowymi i rozrodczymi u kobiet.

Dyskomfort jest spowodowany napięciem mięśni związanym z ciążą, tylną lub potyliczną prezentacją płodu.

Przyczyny bólu u kobiet:

• rak ciała lub szyjki macicy;
• endometrioza zewnętrzna;
• miesiączka;
• przedmenopauza;
• noszenie butów na wysokim obcasie;
• zapalenie jajników;
• mięśniak lub mięśniak macicy;
• torbiel jajnika.

Diagnostyka

Jeśli bolą Cię plecy, konieczna jest wizyta u terapeuty. Po zebraniu wywiadu i badaniu zewnętrznym lekarz skieruje Cię na konsultację do wyspecjalizowanych specjalistów: traumatologa, urologa, neurologa, onkologa lub ginekologa.

Aby postawić prawidłową diagnozę, zaleca się szereg badań:

• Radiografia wykrywa złamania, urazy kości, zmiany wysokości krążków międzykręgowych i ewentualne narośla tkanki kostnej.
• Mielografia – metoda badania rdzenia kręgowego, która ocenia drożność kanałów płynu mózgowo-rdzeniowego, obecność przepukliny, guzów czy uszkodzeń kręgosłupa.
• MRI (rezonans magnetyczny) wykazuje wysunięcie dysku, obecność zwapnień, zwężenie kanału kręgowego.
• Ogólne i biochemiczne badanie krwi. Badania ujawniają procesy zapalne, podwyższony poziom wapnia i szybkość sedymentacji erytrocytów.
• Elektromiografia ujawnia stopień uszkodzenia zakończeń nerwowych i włókien mięśniowych.
• Analiza moczu. Przyjmuje się go przy podejrzeniu chorób nerek i dróg moczowych.
• Dodatkowe badania przeprowadza się w celu wykluczenia chorób autoimmunologicznych, chorób przewodu pokarmowego, odbytnicy i ukrytych infekcji.

Leczenie bólu pleców

Wybór schematu leczenia zależy od czynników powodujących dyskomfort. Kiedy ból jest spowodowany chorobami narządów wewnętrznych, leczenie rozpoczyna się od wyeliminowania przyczyny. Aby złagodzić nieprzyjemne objawy, przepisuje się leki przeciwbólowe.

Oprócz tabletek i maści lekarze przepisują fizjoterapię i refleksologię.

Na etapie rekonwalescencji zalecane są ćwiczenia terapeutyczne. Jeśli ból pojawia się na skutek uszkodzenia kręgosłupa (przepuklina, wybrzuszenie dysku, uraz), przeprowadza się operację.

Pierwsza pomoc w przypadku ostrego bólu

Kiedy dyskomfort staje się nie do zniesienia, zanim przyjedzie karetka, sam pomóż ofierze:

1. Połóż osobę twarzą do góry na twardym lub półtwardym materacu. Ta pozycja zapewni spokój mięśniom i złagodzi skurcze.
2. Nałóż na plecy zimny kompres lub maść znieczulającą.
3. Jeśli dyskomfort nie ustąpi, podać NLPZ.
4. Jeśli musisz się poruszać, załóż stabilizator pleców lub gorset podtrzymujący.

Terapia lekowa

Aby zmniejszyć ból, złagodzić obrzęk i inne nieprzyjemne objawy, przepisuje się leki:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Działają przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i łagodzą stany zapalne.
• Maści. Preparaty rozgrzewające mięśnie zmniejszają ból i służą do masażu.
• Chondroprotektory. Są to produkty do ochrony i odbudowy tkanki chrzęstnej.
• Diuretyki. Są przepisywane na choroby nerek, układu sercowo-naczyniowego i w celu wyeliminowania obrzęków.
• Leki zwiotczające mięśnie.Łagodzą skurcze i ból mięśni.
• Preparaty witaminowe. Poprawiają funkcjonowanie układu nerwowego, zwiększają odporność.

Jeżeli przyjmowanie leków przeciwbólowych nie daje efektu terapeutycznego, stosuje się blokadę przykręgową.

W dotknięty obszar wstrzykuje się roztwór znieczulający. Ulga pojawia się natychmiast i utrzymuje się do 6–12 godzin.

Fizjoterapia

Metody ręczne i mechaniczne stosuje się w fazie rekonwalescencji lub przy bólu przewlekłym. Poprawiają krążenie krwi i odżywienie tkanek.

Najczęściej stosowane są następujące procedury:

• Diatermia. Ogrzewanie tkanek prądami o dużej mocy powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, powoduje resorpcję nacieków i zwiększa przepływ krwi.
• Elektroforeza - podanie leków w miejsce bólu przez skórę. Zabieg łagodzi ból i poprawia trofizm tkanek.
• Akupunktura łagodzi skurcze włókien mięśniowych, eliminuje proces zapalny.
• Laseroterapia – oddziaływanie na źródło bólu kwantowymi cząsteczkami strumienia świetlnego. Procedurę przeprowadza się za pomocą specjalnego aparatu. Promieniowanie laserowe wnika w głębokie warstwy tkanek, pobudza procesy metaboliczne, łagodzi ból i usuwa obrzęki.

Interwencja chirurgiczna

Wskazaniami do zabiegu są urazy, przepukliny międzykręgowe i uciski rdzenia kręgowego. Głównym celem tego zabiegu jest eliminacja bólu. Ponadto operacje przywracają funkcje kręgosłupa i stawów.

Lekarze wykonują następujące interwencje chirurgiczne:

• Discektomia endoskopowa. Jest przepisywany w leczeniu przepuklin międzykręgowych i jest wykonywany przy użyciu endoskopu i sprzętu mikrochirurgicznego.
• Otwarta operacja kręgosłupa. Lekarz usuwa dotknięty dysk, część kręgu lub więzadło. Interwencja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym i charakteryzuje się długim okresem rekonwalescencji.
• Nukleoplastyka – usunięcie rdzenia krążka międzykręgowego. Operacja zmniejsza nacisk na zakończenia nerwowe.
• Wertebroplastyka punkcyjna – sposób stabilizacji kręgów. Podczas zabiegu lekarz wypełnia ubytki kręgosłupa cementem kostnym.

Środki ludowe na ból pleców

Wywary i okłady z ziół leczniczych pomagają wzmocnić działanie leków. Za zgodą lekarza stosuj w domu środki ludowe oparte na naturalnych składnikach.

Przepisy pomagające w bólu:

• Wymieszaj 100 g niebieskiej glinki, 1 łyżka. l. sok z aloesu i miód. Dodać 750 ml ciepłej wody. Nałóż kompozycję na dotknięty obszar pleców, przykryj folią spożywczą i wełnianą szmatką. Pozostaw kompres na 1 godzinę. Stosuj kompozycję na osteochondrozę 2 razy dziennie przez 2-3 tygodnie.
• Rozpuść 5 g mumii w 1 łyżeczce. wody, dodaj 1 g siarki medycznej. Wetrzyj mieszankę w dolną część pleców i przykryj ciepłym kocem. Produkt stosować codziennie na noc. Przebieg leczenia wynosi 3-4 dni.
• Ubij blenderem 50 g suchej musztardy, 20 g alkoholu, 50 g kamfory i 2 surowe białka. Pozostawić w lodówce na 5–6 godzin. Nakładaj maść na obolałe miejsca 3-4 razy dziennie. Dla wzmocnienia efektu zawiąż na plecach wełnianą chustę.

Zapobieganie

Stosowanie się do zaleceń lekarza przyspieszy powrót do zdrowia i powrót do aktywności fizycznej, a aby zapobiec dyskomfortowi w przyszłości, należy przestrzegać zasad:

• uważaj na swoją postawę;
• nie podnoś ciężkich przedmiotów;
• Podczas pracy przy komputerze korzystaj z krzesła z oparciem lub wygodnego krzesła;
• uważaj na swoją wagę;
• nie daj się ponieść wysokim obcasom;
• kupić materac ortopedyczny;
• podczas pracy siedzącej wykonuj lekkie ćwiczenia co 30 minut;
• ruszaj się więcej, uprawiaj sport;
• Należy niezwłocznie udać się do lekarza.